Przewodnik po Peru

Przewodnik po Peru – krainie inkaskich zabytków, wysokich na 6 tysięcy metrów gór, uśmiechniętych alpak i kultury, która zachwyca swoim kolorytem. Niezależnie czy marzysz o świętym Machu Picchu, tajemniczych liniach Nazca, ogromnym Jeziorze Titicaca, pamiętającym Inków Cuzco, kolonialnej Arequipie, czy kosmopolitycznej Limie, podczas podróży oczaruje cię piękno i różnorodność tego kraju. W tym obszernym przewodniku opiszemy Peru: co warto zobaczyć i jak zaplanować podróż.

Peru: podstawowe informacje o kraju

Stolica Peru: Lima
Największe miasto: Lima
Języki: hiszpański, keczua
Powierzchnia: 19. na świecie

Kod telefoniczny: +51
Numery alarmowe:
106 (pogotowie), 105 (policja)
Ruch: prawostronny
Waluta: sol peruwiański [PEN]

Wi-Fi: w hotelach, restauracjach
Sieć: ograniczona poza miastami
Przejściówka: niepotrzebna

Pamiętaj przed wyjazdem:

• Wymagane dokumenty to paszport, ważny co najmniej 6 miesięcy od dnia przylotu. Wiza turystyczna na pobyt krótszy niż 90 dni nie jest potrzebna (istnieje możliwość przedłużenia tego okresu do 180 dni). Sprawdź informacje o bieżących zagrożeniach, dostępne tutaj. Spisz koniecznie dane kontaktowe polskiej ambasady w Limie. Adres i numery telefonów znajdziesz tutaj.
  
• Kup dobre ubezpieczenie podróżne, bo inna flora bakteryjna, klimat, a przede wszystkim wysokość terenu zwiększają ryzyko wystąpienia dolegliwości, a leczenie w turystycznych miejscach bywa drogie. Dobrze mieć wliczoną w cenę usługę stomatologa i assistance. Porównaj aktualne oferty w naszym linku partnerskim, który przekieruje cię na odpowiednią podstronę rankomat.pl. Jeśli planujesz wysokogórski trekking, zaznacz opcję „sporty podwyższonego ryzyka”.
• Rozważ wykonanie zalecanych szczepień. Przygotuj się do stosowania profilaktyki przeciwmalarycznej, jeśli odwiedzasz las amazoński. Zabierz podróżną apteczkę ze sprawdzonymi lekami. Więcej o szczepieniach, dbaniu o zdrowie i wyposażeniu apteczki dowiesz się w naszym artykule o bezpieczeństwie w Peru.
• Zachęcamy do polubienia naszej nowej grupy na Facebooku, na której szybko uzyskasz odpowiedzi na podróżnicze pytania, dotyczące Peru.

Historia Peru

Peru, jako niepodległy kraj, powstało 28 lipca 1821 roku. Wcześniej przez niemal 300 lat terenami władali Hiszpanie. Podobnie jak w przypadku wielu krajów Ameryki Łacińskiej, konkwistadorzy przybyli tu w celu pozyskania nowych ziem dla hiszpańskiego monarchy, wraz z jej wszelkimi dobrami: złotem, płodami rolnymi, tropikalnymi produktami. Poszerzając swoje terytoria, rynki zbytu i obszary taniej produkcji, Hiszpanie starali się całkowicie asymilować zastane kultury. Obecności Hiszpanów głośno sprzeciwiał się Tupac Amaru II, nazywany pierwszym rewolucjonistą Ameryki Południowej. Za swoje czyny został brutalnie i pokazowo zamordowany, a dziś należy do grona najważniejszych bohaterów kraju. Jego grób znajduje się w sercu Cuzco i ma szczególne znaczenie zwłaszcza dla społeczności rdzennej, stanowiącej większość populacji miasta.

Pod pretekstem nawracania pogan na katolicyzm, konkwistadorzy starali się prowadzić hispanizację zastałej w Ameryce ludności – dosłownie każdy aspekt jej życia: język, religię, hierarchię społeczną, a nawet kuchnię czy sposób ubierania się. Zastane budowle Inków niszczono, a z pozyskanych w ten sposób kamieni budowano kościoły. Tradycyjne wierzenia przymusowo modyfikowano, wpisując je coraz silniej w chrześcijańskie ramy. To wszystko spowodowało, że dziś Peru to kraj, w którym łączą się aż trzy odmienne grupy kulturowe – prekolumbijska, hiszpańska i współczesna, będąca wynikową zderzenia się dwóch wcześniejszych. Widać to doskonale w architekturze, kuchni i praktykowanych tradycjach. Peruwiańczycy z wielką dumą i przywiązaniem pamiętają o burzliwej historii swojego kraju oraz dziedzictwie dawnych kultur.

„Zaginione miasto” Inków – Machu Picchu

Warto zauważyć, że wbrew częstym wyobrażeniom, Inkowie wcale nie byli prastarą cywilizacją. Przeciwnie, to ostatni z tutejszych ludów prekolumbijskich – znany, ponieważ stawiał czoła europejskiej kolonizacji. Historia peruwiańskich przodków sięga jednak co najmniej 3000 lat p.n.e., kiedy na tych terenach prężnie rozwijała się cywilizacja Caral, a po niej kolejne, które można poznawać dziś w niezliczonych muzeach i obszarach archeologicznych. Wiele tradycji, praktyk, smaków, a nawet pamiątek nawiązuje nie tylko do liczącej około dwieście lat historii Inków, ale też właśnie tych długich, niezwykle barwnych, zamierzchłych dziejów.

Geografia Peru

Peru to duży kraj, bo o powierzchni aż cztery razy większej od Polski. Nie powinno dziwić, że taka przestrzeń jest różnorodna geograficznie, choć w Peru ta różnorodność nierzadko bywa wręcz skrajna. Przykłady? Znajdziesz tu rozległe pustynie, wysokie na ponad 6000 metrów szczyty Andów, a także tropikalny las amazoński, stanowiący 60% powierzchni kraju. Każdy z tych obszarów ma bardzo charakterystyczny dla siebie klimat, krajobraz, faunę i florę. Dla turysty najważniejsze jest zrozumienie tego, w jakich obszarach kraju znajdują się atrakcje, które chce odwiedzić.

Regiony geograficzne w Peru kształtują się równolegle do wybrzeża Pacyfiku. Dlatego, podróżując wzdłuż oceanu, krajobraz cały czas będzie podobny. Linia brzegowa Peru liczy ponad 3000 kilometrów i towarzyszą jej rozległe pustynie, w tym obszar najwyższych wydm Ameryki Południowej, między innymi w okolicach popularnej turystycznie miejscowości Huacachina. W tym regionie znajdziesz między innymi stolicę  kraju – Limę, która jest jednym z największych miast świata, zbudowanych na pustyni. Inną popularną atrakcją są Linie na Płaskowyżu Nazca. To przez ten pustynny obszar przebiega słynna Droga Panamerykańska.

Jeśli uważasz naszą twórczość za przydatną, korzystasz z niej i chciałbyś się odwdzięczyć, możesz postawić nam wirtualną kawę. Dziękujemy!

Im dalej w głąb lądu się udasz, tym więcej wniesień i gór napotkasz na swej drodze, bo od zachodu z pustyniami graniczą Andy, ciągnące się przez całą Amerykę Południową – od krańca Wenezueli aż po Przylądek Horn w Argentynie. W ich peruwiańskiej części do największych atrakcji należy najwyżej położone jezioro żeglowne świata – Titicaca, którego część należy już do Boliwii, inkaskie Machu Picchu oraz Cuzco, a także niezliczone szlaki, w tym ten prowadzący na popularną Górę Tęczową.

Wraz z zachodnim krańcem Andów, rozpoczyna się ogromny las amazoński. Jeśli zależy ci na przeżyciu amazońskiej przygody, wybierz się do miejscowości Inquitos (posiada lotnisko) lub na kilkudniową wycieczkę z Cuzco do Parku Narodowego Manu.

Klimat: kiedy lecieć do Peru?

Najogólniej rzecz ujmując, w zasadzie każdy miesiąc jest dobry na podróżowanie po Peru. Na wybrzeżu temperatury są łagodne i przyjemne o każdej porze roku, z kolei opady niewielkie. Średnia miesięczna temperatura w popularnej wśród turystów Arequipie, już na wysokości około 2300 m n.p.m., jest niemal identyczna w skali całego roku – około 24 stopni Celsjusza. Dopiero w Andach da się zauważyć, że pogoda istotnie różni się na przestrzeni roku.

Zmiany temperatur w skali roku:

Peru: Średnie temperatury w roku

Za przykład górskiej pogody weźmy słynną stolicę Inków – Cuzco. Choć tutaj temperatury nadal są tylko minimalnie niższe w lipcu niż w styczniu, to już zdecydowanie da się wyróżnić porę deszczową i suchą. Pora deszczowa trwa od grudnia do marca, a pora sucha – od maja do września. Pozostałe miesiące są przejściowe, ale na pewno nie powinny być bardzo uciążliwe dla turysty.

Ceny w Peru: koszt podróży

Ceny w Peru są względnie zbliżone do polskich. Niedrogie są owoce i jedzenie na ulicznych straganach. Na ceny w restauracjach i barach wpływa nie tylko ich jakość, ale przede wszystkim lokalizacja. W kontekście wyżywienia my założyliśmy budżet maksymalnie 100 zł/os. na dzień i okazał się w zupełności wystarczający. W tej cenie mogliśmy pozwolić sobie na jeden, a czasem dwa posiłki w restauracji, zazwyczaj z koktajlem, piwem lub kawą. Kilka razy wybraliśmy się na same drinki, co też uwzględniliśmy w tej uśrednionej kwocie. Tak, jak i zakupy spożywcze. I napiwki – w Peru zwyczajowo powinny wynosić około 10%.

Noclegi to sprawa bardzo indywidualna, ale da się znaleźć naprawdę korzystne oferty, podobnie jak w Polsce. Sporym wydatkiem mogą okazać się niektóre atrakcje i logistyka, a idealnym tego przykładem jest wejściówka do Machu Picchu (od ok. $80) i dostanie się w to miejsce pociągiem (od ok. $60 w jedną stronę). Przemieszczanie się po Peru również nie jest tanie (ani łatwe). Naszym zdaniem, najlepiej skorzystać z popularnej firmy Peru Hop, o czym napisaliśmy oddzielny artykuł. Kilkudniowe pakiety przejazdów między Limą a Cuzco z przystankami w najważniejszych turystycznie miastach po drodze to koszt od $129 to $269, w zależności od wybranej trasy.

Ceny pamiątek potrafią być wysokie, ale Peruwiańczycy są otwarci na negocjacje. Płacenie kartą jest możliwe w wielu miejscach, jednak nie wszędzie – zawsze warto mieć w portfelu soles lub dolary. Wypłata gotówki z bankomatu może się wiązać z wysoką prowizją, choć w 2022 roku jeden z banków (BCP) jej nie naliczał.

1 PEN (sol peruwiański) = 1.1 zł
ceny orientacyjne

Ceny artykułów spożywczych

Ceny noclegu i wyżywienia

Co zobaczyć w Peru? Największe atrakcje

Mapa miast i atrakcji Peru

Pora na to, co prawdopodobnie najbardziej interesuje turystę – najważniejsze miasta i atrakcje Peru. Aby pomóc wyobraźni umiejscowić konkretne miejsca, poniżej przedstawiamy mapę wszystkich omawianych nieco niżej miejsc. Kolorem niebieskim oznaczyliśmy miasta, czerwonym – atrakcje historyczne i kulturowe, a zielonym – przyrodnicze.

W przypadku najpopularniejszej wśród turystów, południowej części kraju, większość tras wycieczek objazdowych przybiera kształt litery „U”. Trasa naszej również tak wyglądała. Zwiedzanie rozpoczęliśmy w Limie, a następnie przejechaliśmy przez Arequipę i Puno (a w zasadzie jeszcze przez Boliwię, ale to opcja dodatkowa, którą opisaliśmy szczegółowo w oddzielnym artykule o transporcie w Peru i podróży Peru Hopem). Przejazd po 10 dniach zakończył się w Cuzco.

Najważniejsze peruwiańskie miasta

Miasta w Peru niejednokrotnie mogą służyć za cele podróży same w sobie, ze względu na ich atmosferę, różnorodność i… piękno, po prostu! Nie wszystkie dzielnice są zadbane, nie wszystkie są bezpieczne. Jeśli jednak będziesz podążać turystycznym szlakiem, w większości miejsc peruwiańskie miasta oczarują cię zupełnie.

• Lima – stolica kraju, położona nad brzegiem Pacyfiku. O ogromie aglomeracji świadczy fakt, że zamieszkuje ją niemal 11 milionów mieszkańców, a o bogatej historii jej obszaru – datowane na 500 r. n.e. stanowisko archeologiczne Huaca Pucllana. Do głównych atrakcji Limy należy jej kolonialne Centrum Historyczne, muzeum sztuki prekolumbijskiej Larco oraz będące wizytówką miasta wysokie klify nad Pacyfikiem, znajdujące się w niezwykle modnej i popularnej wśród turystów dzielnicy Miraflores. Warto dodać, że stolica Peru słynie też z wyjątkowej kuchni, która jest połączeniem smaków peruwiańskich i japońskich. Najlepszym przykładem tego połączenia są ceviche, bez których skosztowania nie należy opuszczać Limy!

Wybrzeże w Miraflores, Lima

• Cuzco – pod względem turystycznym najważniejsze miasto Peru. Zachwyca niezwykłą architekturą, na którą składają się zabudowania hiszpańskie, inkaskie, a nawet preinkaskie. Cuzco jest jednym z najbardziej fascynujących miast, jakie kiedykolwiek widzieliśmy, choć jego piękno nie jest to jedynym powodem do odwiedzin. Służy bowiem za bazę wypadową do dalszych podróży – zwłaszcza do Machu Picchu, choć nie tylko.

Ulica w Cuzco

Archikatedra i Plaza de Armas

Muzeum Sztuki Prekolumbijskiej

• Puno – miasto portowe położone nad jeziorem Titicaca, na wysokości ponad 3 800 m n.p.m. Stolica regionu i jedno z najważniejszych pod względem turystyki miast Peru. Z Puno można łatwo się dostać na fascynujące, unoszące się na wodach jeziora wyspy Uros.
• Arequipa – malownicze miasto o ślicznych, kolonialnych zabudowaniach, wpisanych na listę UNESCO. Charakterystyczny dla Arequipy jest widok białej katedry na głównym placu miasta i wyłaniającego się zza niej wulkanu. Do najważniejszych zabytków całego regionu, a w zasadzie całego kraju zalicza się tutejszy klasztor św. Katarzyny. Miasto jest drugim największym w Peru i stanowi bazę wypadową, dla osób chcących zobaczyć kanion Colca.

• Iquitos – najważniejsze miasto północno-wschodniej części kraju, już na obszarze lasu amazońskiego, przez co jest często odwiedzane przez turystów, rozpoczynających tu wyprawy do amazońskiej dżungli. Zostało założone pod koniec XVIII wieku, przez misję jezuicką. O wyjątkowości tego miejsca świadczy fakt, że nie prowadzi tu żadna droga kołowa, ani kolejowa. Znajduje się tu jednak lotnisko i największy port na Amazonce.
  

  Katedra w Trujillo

• Trujillo – trzecie największe miasto peruwiańskie, położone kilka kilometrów od oceanu i oddalone o około 550 km od Limy. Oprócz pięknych kościołów, znajdziesz w nim mnóstwo prekolumbijskich obiektów, w tym świątynie słońca i księżyca, pozostawione przez lud Moche, żyjący tu od 100 r. n.e. Nieopodal mieści się też nadmorski kurort Huanchaco oraz słynny obszar archeologiczny Chan Chan.
• Mancora – niewielka, ale ciesząca się popularnością wakacyjna miejscowość na północnym krańcu Peru, uwielbiana przez surferów. Miejsce ze względu na piaszczyste plaże, wysoką temperaturę wody, ale też imprezowy charakter przyciąga turystów lubiących taki rodzaj wypoczynku.
• Chiclayo – miasto położone w północnej części kraju, blisko wybrzeża. Nie należy do najpiękniejszych w kraju, choć posiada śliczne parki i jest świetną bazą wypadową do licznych atrakcji. W jego pobliżu znajduje się między innymi ważne muzeum oraz stanowisko archeologiczne Sipan, prezentujące zachowane elementy preinkaskiej cywilizacji. Z Chiclayo można też wyruszyć do miejsca, w którym rozpocznie się swoją przygodę z Amazonką.

Atrakcje historyczne

Atrakcje w Peru można podzielić na kulturowe, przyrodnicze i historyczne, od których rozpoczniemy nasze zestawienie. To przecież obszary, w których rozwijały się pradawne kultury, a wreszcie imperium Inków, rozpalają wyobraźnię i przyciągają miliony turystów. O barwnej przeszłości dzisiejszego Peru przypominają jednak nie tylko stanowiska archeologiczne, ale też piękne kościoły i miejsca tak wyjątkowe, jak saliny w Maras czy piękne wyspy Uros, a więc miejsca, które służą lokalnym społecznościom do dziś.

• Machu Picchu – niekwestionowany symbol Peru, jeden z cudów świata, należący do największych atrakcji turystycznych na świecie. „Zaginione” lub „święte” miasto Inków, jak naprzemiennie określa się to miejsce, to wyjątkowa osada, przeznaczona dawniej dla elit imperium. Jest położona na wysokości ponad 2400 m n.p.m. i nigdy nie została odkryta przez Hiszpanów, co tłumaczy, dlaczego zachowała się w tak doskonałym stanie. Bycie tutaj i poczucie swoistej magii otaczających ruiny gór jest trudne do opisania słowami. To jedno z tych miejsc, które absolutnie trzeba odwiedzić podczas podróży po Peru.
• Chan Chan – prekolumbijskie miasto nad Pacyfikiem, będące stolicą rozwijającego się do XV wieku Imperium Chimor, które w 1470 roku zostało podbite przez Inków. Od 1986 roku Chan Chan znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO i jest zlokalizowane na obrzeżach miasta Trujillo.
• Linie Nazca – znane też jako Rysunki z Nazca, są najsłynniejszymi na świecie geoglifami. Cel i dokładna metoda ich powstania do dziś pozostają tajemnicą. By dostrzec wzory ogromnych rysunków trzeba wznieść się na pewną wysokość, co jest możliwe poprzez wykupienie wycieczki samolotem z lotniska w mieście Nazca. Inną opcją jest skorzystanie z jednej z wież widokowych tuż przy Drodze Panamerykańskiej, które umożliwiają spojrzenie na kilka najbliższych rysunków.

„Drzewo” – geoglif Nazca

• Sipan – kolejne stanowisko archeologiczne nieopodal Oceanu Spokojnego. Przedstawia historię kultury Moche – przodków Chimior. W jego pobliżu znajduje się ogromne muzeum Museo Tumbas Reales de Sipán, słynące z eksponatów, które odkryto w grobowcu Pana z Sipán (hiszp. El Señor de Sipán). Wśród nich… bardzo dobrze zachowana mumia i wiele przedmiotów, które miały towarzyszyć zmarłemu w życiu pazagrobowym.

Kandelabr z Paracas

• Kandelabr z Paracas – pojedynczy geoglif, utworzony na terenie pięknego Rezerwatu Paracas, mniej więcej 250 kilometrów na południe od stolicy Peru. Można go zobaczyć płynąc wycieczkową łodzią z Paracas do zamieszkałych przez pingwiny Wysp Ballestas, co jest prawdopodobnie najpopularniejszą atrakcją tej okolicy. Co ciekawe, pomimo względnie niewielkiej odległości od Płaskowyżu Nazca, badania wykluczyły związek pomiędzy geoglifem z Paracas a zbiorem ogromnych rysunków z Nazca.
• Klasztor Świętej Katarzyny (Monasterio de Santa Catalina) – jedna z największych atrakcji Arequipy, wspaniale prezentująca styl kolonialny. Klasztor charakteryzuje się bardzo intensywnymi kolorami elewacji. Niezwykle ciekawa jest też historia jego powstania, bo budowano go przy znaczącym wsparciu finansowym bogatej mieszkanki Arequipy, która po śmierci męża postanowiła zostać zakonnicą.
• Piramida Huaca Pucllana – preinkaska budowla zlokalizowana w stolicy Peru, a konkretnie – w turystycznej dzielnicy Miraflores. Około 500 r. n.e. służyło za główne centrum administracyjne kultury Lima. Materiałem do powstania piramidy była glina oraz suszone na słońcu cegły.
• Wyspy Uros – jedno z naszych ulubionych miejsc w Peru. Unoszące się na wodzie wyspy, wykonane z trzciny, to jedna z największych atrakcji Jeziora Titicaca. Część osób zarzuca temu miejscu komercjalizację, z czym absolutnie się nie zgadzamy, bo choć faktycznie rdzenni mieszkańcy oferują turystom noclegi, to wciąż bardzo silnie kultywują dawne tradycje i dbają o swoje wyspy tak, jak robili to ich przodkowie setki lat temu. Zresztą, nasz gospodarz wprost mówił, że turystyka jest po prostu dobrym źródłem utrzymania, a dzielenie się informacjami o społeczności, która zamieszkuje ten obszar od niemal 4 tysięcy lat sprawia jego rodzinie wielką satysfakcję. Istnieje kilka sposobów na odkrycie tego miejsca. Można zdecydować się na kilkugodzinny rejs po jeziorze lub wykupić nocleg na jednej z wysp, co bardzo polecamy. To wspomaga tubylczą społeczność i pozwala lepiej zrozumieć piękno tego miejsca. Pamiętaj jednak, że noce w prowizorycznych domkach na wysokości 3800 m n.p.m. są potwornie zimne.
  Trzcina totora

  Widok z wyspy Uros
• Dolina Inków – to dość ogólne pojęcie rozległego obszaru wokół Cuzco, pełnego inkaskich zabytków. Dawniej to właśnie ten żyzny teren w dolinie rzeki Urubamba stanowił serce inkaskiego imperium. Oczywiście, poza samym Cuzco – stolicą Inków, największą atrakcją obszaru jest Machu Picchu. Kilka innych ważnych miejsc opisaliśmy poniżej.
• Sacsayhuaman – jedna z największych atrakcji Cuzco i całego Peru, słynąca z murów o układzie tarasowym, stworzonych przy użyciu perfekcyjnie dopasowanych do siebie, monumentalnych kamieni. Przyczyna powstania tego spektakularnego miejsca nie jest do końca znana, podobnie jak sposób przenoszenia i tak idealnego dopasowania do siebie liczących 350 ton kamieni. Wiadomo jednak, że konstrukcja była wystarczająco trwała, by oprzeć się hiszpańskiej inwazji i licznym trzęsieniom ziemi. Obiekt został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Sacsayhuaman pokazaliśmy dokładnie w naszym filmie, który możesz obejrzeć w naszym Przewodniku o Cuzco.

• Tarasy w Moray i saliny w Maras – miejsca położone nieopodal siebie i około 50 km od Cuzco. Moray to 3 okrągłe zagłębienia w ziemi, których zbocza stanowią tarasy, wykorzystywane w rolnictwie. Saliny w Maras również powstały w czasie panowania Inków i do dzisiaj wykorzystywane są w ten sam sposób, czyli do pozyskiwania soli. Przepływająca przez to miejsce słona woda zostaje zatrzymana w płytkich zbiornikach. Po odparowaniu, na dnie pozostaje sama sól. W tym obszarze rozpościera się piękny widok na andyjskie szczyty, dlatego ciekawym pomysłem jest wykupienie wycieczki, której częścią jest też przejażdżka na quadach. My spróbowaliśmy i polecamy!
  Wycieczka na quadach

  Saliny w Maras
• Ollantaytambo – jedna z atrakcji Świętej Doliny Inków, zlokalizowana pomiędzy Cuzco a Machu Picchu. W przeciwieństwie do tej najbardziej ikonicznej inkaskiej osady, Ollantaytambo nigdy nie było zapomnianym miastem. Istnieją liczne zapisy w kronikach opisujące to miejsce. Miasto istnieje do dziś, a jego architektura to połączenie inkaskich i hiszpańskich wpływów.
• Pisac – miejscowość położona nad rzeką Urumbamba, w której znajduje się duże stanowisko archeologiczne. Na terenie kompleksu można oglądać liczne zabudowania, ale też rozległe, rolnicze tarasy oraz inkaski cmentarz. Oddalone od Cuzco o około godzinę drogi, stanowi świetne miejsce do rozpoczęcia podróży przez Dolinę Inków.

Atrakcje przyrodnicze w Peru

Przyroda Peru jest różnorodna, co jest zdeterminowane przez trzy wyraźnie odmienne strefy: teren pustynny, górzysty oraz obszar peruwiańskiej dżungli. Każdy z regionów obfituje w niesamowite atrakcje przyrodnicze – takie, które zachwycą prawdopodobnie każdego.

• Andy – najdłuższy łańcuch górski na świecie, liczący około 9000 km! Najwyższych szczytem peruwiańskiego odcinka Andów jest Huascarán. Jego wysokość? 6768 metrów nad poziomem morza. Podróżując przez kraj w bardzo wielu miejscach horyzont zwieńczają właśnie góry. Oczywiście, warto się do nich zbliżyć i skorzystać z dowolnego szlaku – trekkingi w Peru cieszą się ogromną popularnością. Warto udać się też nad jedno z górskich jezior polodowcowych, często zdobionych turkusowym kolorem wody i piękną panoramą wokół. Idealnym przykładem jest Laguna Humantay, nieopodal Cuzco.

Andy zza okna naszego samolotu

• Laguna Humantay i szlak Salcantay – górskie jezioro położone na wysokości 4200 m n.p.m. Słynie z fenomenalnego koloru wody, co w połączeniu z monumentalnymi, ośnieżonymi szczytami górskimi tworzy niesamowity pejzaż. Tuż obok znajduje się tylko nieco mniej popularna Laguna Salcantay. W okolicy znajduje się też szlak trekkingowy o tej samej nazwie – Salcantay, zaliczany do najpiękniejszych na świecie.

Góra Tęczowa

• Góra Tęczowa – Góra Vinicunca, zwana również tęczową lub siedmiu kolorów, wznosi się na wysokość 5200 m n.p.m. Jest jednym z najpopularniejszych celów wycieczek ostatnich lat w Peru. Przejście szlaku wymaga wcześniejszej aklimatyzacji w Cuzco, choć różnica wysokości i tak jest na tyle odczuwalna, że wędrówka należy do męczących, a towarzyszący turystom przewodnicy zawsze powinni mieć przy sobie butlę z tlenem, na wszelki wypadek. Inna góra, która też zachwyca kolorami, ale jednocześnie jest rzadziej odwiedzana przez turystów, to Palcoyo. Za niepowtarzalną paletę barw obu szczytów odpowiadają minerały zawarte w skałach.
• Park Narodowy Manu – wyjątkowe miejsce, leżące na granicy Andów i Amazonii. Takie położenie sprawia, że jest to niezwykle bogaty przyrodniczo obszar. Składają się na niego wysokie zbocza Andów, kolejno las mglisty i wreszcie Nizina Amazonki. Można tu spotkać liczne gatunki zwierząt, w tym ptaków.

Amazońska dżungla

• Amazońska dżungla – las deszczowy położony na zachód od Andów. To właśnie tutaj swoje źródło ma największa rzeka Ameryki Południowej – Amazonka. Osoby, które marzą o zobaczeniu tego niesamowitego obszaru na własne oczy, mogą skorzystać z licznych wycieczek oferowanych przez peruwiańskich przewodników. Najłatwiej zrobić to w mieście Inquitos, które posiada lotnisko i leży nad Amazonką. Alternatywą może być wycieczka do Parku Narodowego Manu.
• Jezioro Titicaca – ogromne, a jednocześnie najwyżej położone żeglowne jezioro świata – na wysokości 3812 m n.p.m. Przebiega przez nie granica peruwiańsko-boliwijska. Jezioro odgrywało ważną rolę w wierzeniach społeczności, które zamieszkiwały jego okolicę. To właśnie na jeziorze Titicaca (po stronie Boliwii) znajduje się Wyspa Słońca, na której miał narodzić się bóg Viracoch – jeden z najważniejszych bogów kultur preinkaskich i samych Inków. Nieopodal peruwiańskiego miasta Puno znajdują się też opisane nieco wyżej wyspy Uros. Titicaca to niezwykle malownicze miejsce, o różnorodnym krajobrazie. Świadomość płynięcia po tak niezwykłym akwenie na nas wywarła ogromne wrażenie.
• Rezerwat Paracas i Wyspy Ballestas – miejsce, w którym pustynia łączy się z oceanem… Jedną z tutejszych atrakcji jest półwysep o surowym krajobrazie, momentami przypominającym inną planetę. Znajduje się na nim plaża Playa Roja, która słynie z czerwonego piasku, ale też opisany wcześniej, tajemniczy geoglif (Kandelabr z Paracas). Z kolei około 20 kilometrów od wybrzeża wody Pacyfiku otaczają niewielkie Wyspy Ballestas, nazywane przez niektórych „małym Galapagos”. Podpływając w ich pobliże można obserwować wylegujące się na skałach lwy morskie, zabawnie spacerujące pingwiny, liczne kormorany i wiele innych gatunków ptaków.

Pingwiny na Wyspach Ballestas

Rezerwat Paracas

Wybrzeże w Rezerwacie Paracas

Rezerwat Paracas - widok na Playa Roja

• Kanion Colca – uznawany za najgłębszy kanion na świecie, co ciekawe, silnie związany z Polską. To właśnie polska ekspedycja jako pierwsza na świecie przepłynęła kanion, w 1981 roku. Wyczyn trafił nawet do Księgi Rekodów Guinessa! Polacy w eksplorowanym przez siebie kanionie nadali kilka własnych nazw, dzięki czemu turyści mogą dziś spoglądać na Kanion Polaków (Canon de los Polacos), czy Wodospady Jana Pawła II (Cascadas Juan Pablo II).
• Gocta – dwupoziomowy wodospad, zlokalizowany w północnej części Peru, a jednocześnie jeden z najwyższych wodospadów świata. Wliczając oba jego poziomy, liczy 771 metrów wysokości. Co ciekawe, oficjalnie został odkryty dopiero w 2002 roku, choć podobno lokalne, amazońskie społeczności doskonale wiedziały o jego istnieniu. Starały się go nie ujawniać światu zewnętrznemu, chroniąc w ten sposób czuwającego nad tym miejscem ducha o wyglądzie pięknej, jasnowłosej syreny.
• Wydmy w Huacachina – na zachodzie kraju występują rozległe pustynie, a położona najbardziej na południu Pustynia Atakama, będąca jednym z najbardziej suchych obszarów Ziemi, skrywa prawdziwy skarb. Oaza Huacachina jest śliczna – zwłaszcza z dalszej perspektywy, bo sama w sobie jest typowo turystyczną miejscowością. Powstała wokół naturalnego jeziora, a otaczają ją najwyższe wydmy Ameryki Południowej. Można się po nich wspinać, jeździć pojazdami buggy i zjeżdżać na desce!
  

  

  

  

• Plaże – całą zachodnią granicę Peru wyznacza wybrzeże Oceanu Spokojnego, a linia brzegowa kraju wynosi ponad 3000 kilometrów. Popularną wśród surferów plażą jest ta we wspomnianej wcześniej miejscowości Mancora. Innym przykładem są plaże w kurorcie Huanchaco, nieopodal Trujillo. Nad oceanem położona jest także stolica kraju. Widok na wysokie klify w Limie jest jednym z najczęściej rozpowszechnianym ujęć, promujących tę część Peru.

Wyjątkowość kultury Peru

Peru charakteryzuje się barwną kulturą, kształtowaną na przestrzeni tysiącleci – począwszy od czasów najwcześniejszych cywilizacji, poprzez okres dominacji inkaskiego imperium, historię hiszpańskich podbojów, aż po wydarzenia współczesne. Ta niepowtarzalna mieszanka wpływów, czasami skrajnie różnych, ukształtowała Peru, jakie możemy poznawać obecnie. Poniższa lista przedstawia najbardziej charakterystyczne elementy peruwiańskiej kultury, które dla wielu mogą stanowić atrakcję samą w sobie.

• Muzyka i taniec – instrumenty, wykorzystywane w peruwiańskiej muzyce są niezwykle różnorodne. Słuchając tradycyjnych utworów ludowych, można usłyszeć zarówno przywiezione tu z Hiszpanii gitary (a zwłaszcza ich peruwiańską odmianę – charango), jak i niezwykle popularną w tym kraju fletnię pana i liczne instrumenty etniczne, których dźwięki uświetniały ceremonie i urozmaicały życie codzienne już tysiące lat temu. Dziś w wielu miastach można zobaczyć też ubrane w tradycyjne, kolorowe stroje grupy taneczne, kultywujące tradycje swoich przodków. A jak wygląda muzyka współczesna? Jak prawdopodobnie we wszystkich krajach latynoskich, wielką popularnością cieszy się cumbia. My polecamy też peruwiański rock, który potrafi naprawdę wpaść w ucho. Wybrane utwory ludowe, taneczne i rockowe prezentujemy w naszej playliście, na końcu tego przewodnika.
• Indianie Uros (Uru) – społeczność, której historia może liczyć nawet 3700 lat. W dalekiej przeszłości plemię uznawało się za synów słońca i władców Jeziora Titicaca. Dziś znane jest z tego, że od wieków zamieszkujące wyspy, budowane z trzciny, dawniej w celach obronnych. Członkowie plemienia obecnie porozumiewają się przede wszystkim językiem ajmara, bo ich własny język uznaje się za niemal wymarły. Indianie Uru nadal jednak kultywują swoje tradycje i chętnie opowiadają o życiu na wyspach turystom, przybliżając swoją kulturę.
• Język keczua – prekolumbijski język, którego używa znaczna część mieszkańców Peru i który jest ściśle związany z barwną historią kraju. Był urzędowym językiem w imperium inkaskim, a następnie wykorzystywany przez Hiszpanów do ewangelizacji rdzennych mieszkańców. W Peru oraz Boliwii jest to język urzędowy, na równi z hiszpańskim. 13% Peruwiańczyków płynnie mówi po keczuańsku. W Cuzco jest to już 60%. Z kolei aż 95% mieszkańców tej niegdyś inkaskiej stolicy potrafi zrozumieć keczuański, nawet jeśli mówienie sprawia trudność.
• Pamięć o prehiszpańskich czasach – w życiu współczesnych Peruwiańczyków elementy dawnych epok są nadal żywe. Jednym z przykładów pamięci o czasach inkaskich są siedmiokolorowe flagi, widoczne na wielu budynkach w Cuzco i nawiązujące do ważnej dla Inków tęczy. Nadal ogromnym szacunkiem darzy się dawnych bohaterów, jak na przykład Tupaca Amaru II. Był synem ostatniego inkaskiego przywódcy i w 1780 roku przewodził powstaniu przeciwko Hiszpanom. Tradycyjne elementy znajdziemy także w muzyce, tańcu czy nawet kuchni, czego przykładem jest uprawiana już przez Inków, a popularna do dzisiaj quinoa – komosa ryżowa, czy liście koki, które zmniejszają objawy choroby wysokościowej i dostarczają ogromnej ilości witamin mieszkańcom Ameryki Południowej już od… ośmiu tysięcy lat!
• Kolorowe dekoracje – między innymi strojów, chroniących przed górskim chłodem, często wykonanych z wełny wikuni lub alpaki. Od pokoleń są elementem garderoby Peruwiańczyków. Obecnie w miastach tradycyjne stroje często ubiera się celowo, by przyciągać uwagę turystów i zachęcać na przykład do zrobienia sobie zdjęć z alpakami. Jednak często można je spotkać poza ośrodkami turystycznymi, a zwłaszcza w małych wioskach, przez które przejeżdża się podczas podróży przez kraj. Kobiety odziane w wielobarwne stroje, z długimi włosami, ukazującymi się spod typowego kapelusza to być może najpiękniejszy z przykładów peruwiańskiej kultury ludowej. Dekoracje o intensywnych barwach spotyka się jednak wszędzie, chociażby na stołach, czy ścianach.
  

  Zespół Apu Raymi

  
• Alpaki – jeden z najbardziej rozpoznawalnych na świecie symboli Peru. Alpaki i spokrewnione z nimi lamy oraz wikunie są nie tylko elementem komercyjnej machiny. Przeciwnie, to jedne z najważniejszych zwierząt dla cywilizacji preinkaskich. Do dziś są nierozerwalnie związane z kulturą Peruwiańczyków, dając przede wszystkim wełnę o rzadko spotykanych właściwościach – wyjątkowo cienką, lekką, miękką, a przy tym ogrzewającą i odprowadzającą wilgoć. W sam raz na andyjskie warunki!

Peruwiańska kuchnia

Lokalna kuchnia jest nieodłącznym elementem podróży, dzięki któremu możemy lepiej poznać odwiedzane miejsce. Nie inaczej jest w przypadku Peru. Tutejsze potrawy to połączenie tradycyjnych, inkaskich smaków z hiszpańskimi, ale też azjatyckimi wpływami. W wielu daniach występuje kurczak. Popularne są też ryby i awokado. Za produkty narodowe można uznać komosę ryżową (quinoa), kukurydzę, a chyba przede wszystkim ziemniaki, które uprawia się tu już prawdopodobnie od ponad dziesięciu tysięcy lat. Szacuje się, że obecnie w Peru można znaleźć aż cztery tysiące odmian ziemniaka!

Co zjeść w Peru?

• Ceviche – kulinarny symbol stolicy kraju, ale spotykany też czasami poza Limą. Są to kawałki surowej ryby, polane sokiem z cytrusów i podawane z dodatkami, na przykład papryczką chilli, cebulą, kukurydzą, czy awokado. Wersja, której my kosztowaliśmy, była urozmaicona krewetkami w panko, co doskonale kontrastowało z fantastycznym, ale intensywnym smakiem surowej ryby.
• Świnka morska – w Peru znana jako cuy. Chociaż potrawa wzbudza skrajne emocje wśród turystów, dla Peruwiańczyków jest prawdziwym przysmakiem. Jest spożywana od wielu wieków, o czym świadczy jej obecność na obrazie „Ostatnia Wieczerza”, autorstwa Marcosa Zapaty. Danie jest przyrządzane w różny sposób i dostępne w wielu lokalach. Podobno w smaku przypomina mięso kurczaka lub królika, ale trudno nam to potwierdzić, bo sami nie odważyliśmy się zamówić dania. Wiele lokali zamiast podać samo mięso, pocięte i gotowe do zjedzenia, stroi upieczoną świnkę morską, na przykład w kolorową czapeczkę, i w ten sposób kładzie na talerzu.
• Mięso z alpaki – właściwie przyrządzone jest niesamowicie delikatne i przypominające łagodniejszą w smaku wołowinę. My spotkaliśmy się z dwiema formami podania – jako stek lub jako tatar. Cena dań z alpaki nie jest najniższa, ale jeśli ktoś jest wielbicielem mięsnych smaków, warto się skusić.
• Quinoa – czyli komosa ryżowa, nazywana też „złotem Inków”. To popularna w Ameryce Południowej roślina uprawna, będąca źródłem białka i wielu witamin. W Peru istnieje co najmniej kilka odmian quinoa, wyraźnie różniących się kolorem, a nas najbardziej zachwyciła żółta. Próbowaliśmy jej w formie oddzielnego dodatku do dania głównego (jak ryż), w zupie, a nawet jako chrupiący dodatek w tabliczce czekolady.
• Choclo con Queso – czyli kukurydza z serem. Brzmi dobrze, a smakuje jeszcze lepiej. Tutejsza kukurydza znacznie różni się od tej znanej w Europie. Jej ziarna są zdecydowanie większe, a smak też odmienny. Serwowana w formie Choclo con Queso w towarzystwie pysznego andyjskiego sera jest naprawdę fajną przekąską. Prostą, smaczną, a do tego zdrową!
• Canchitas – peruwiański popcorn. Bo skoro kukurydza się różni, to i popcorn jest inny. Wielkie, białe, prażone ziarna o słodkawym smaku są tanią i popularną przekąską. Sprzedaje się na ulicach, targach i nieopodal atrakcji turystycznych.

Ceviche z krewetkami

Restauracja serwująca "cuy"

Mięso z alpaki wraz z quinoa

Kukurydza z serem

Canchitas - prażona kukurydza

Czego napić się w Peru?

• Liście koki – prawdziwy ratunek dla osób zmagających się z chorobą wysokościową. Liście koki można rzuć lub zalać gorącą wodą i spożywać w formie naparu. Korzysta się z nich tu od wieków, bo w warunkach wysokogórskich niełatwo zadbać o pełnowartościową dietę. Liście koki dostarczają ogromnej ilości minerałów i witamin, więc traktuje się je jak naturalny suplement diety, w dodatku bardzo efektywny. W Peru liście są całkowicie legalne i powszechnie dostępne. Dbające o swoich klientów obiekty noclegowe zwykle częstują nimi tuż po zameldowaniu lub udostępniają je nieodpłatnie w lobby.
• Kawa – koniecznie peruwiańska. O dziwo, mimo wielu plantacji, nie wszędzie w Peru otrzymasz dobrej jakości kawę. Jeśli jednak jakiś lokal chwali się tym, że wykorzystuje peruwiańskie ziarna, być może będzie to jedna z najlepszych kaw w twoim życiu!

Jeśli uważasz naszą twórczość za przydatną, korzystasz z niej i chciałbyś się odwdzięczyć, możesz postawić nam wirtualną kawę. Dziękujemy!

• Chicha morada – podstawowym składnikiem tego pysznego napoju jest fioletowa kukurydza. Chicha morada jest słodka w smaku, ale jednocześnie bardzo orzeźwia i ma niesamowity, intensywnie fioletowy kolor, a często też pyszną piankę.
• Emoliente – napój bazujący na prażonych ziarnach jęczmienia oraz mieszance różnych ziół, o słodkim smaku. Polecany przy problemach trawiennych oraz z krążeniem. Podobno wielu Peruwiańczyków wykorzystuje kubek z ciepłym emoliente jako pierwsze, domowe remedium przy pojawieniu się najróżniejszych dolegliwości.
• Soki – papaja, ananas, mango, pomarańcze… W peruwiańskich restauracjach możesz kupić świeżo wyciskane soki z najróżniejszych owoców, często wciąż nieczęsto spotykanych w Polsce. Soki w Peru są fenomenalne!
• Inca Kola – kultowy, neonowożółty, ultrasłodki peruwiański napój, w smaku podobny do oranżady. Anegdota głosi, że przed laty Coca-Cola chciała zdominować rynek napojów gazowanych w Peru, podobnie jak robi to na całym świecie, ale nie zdołała tego dokonać, bo Peruwiańczycy aż tak bardzo przywiązali się do ich własnego trunku. Finał historii jest taki, że nie potrafiąc pokonać konkurencji, w pewnym momencie Coca-Cola… po prostu wykupiła Inka Kolę. Nigdy nie zdołała jednak wyprzeć z rynku żółtego napoju. Przeciwnie, nadal jest na tyle popularny, że sieci fast food serwują go w swoich zestawach.
• Pisco – niezwykle popularny alkohol. Kilka krajów rości sobie prawo do nazywania go swoim narodowym trunkiem, choć raczej powszechnie pisco kojarzy się właśnie z Peru. 35%-owy trunek jest przygotowywany z winogron, poddawanych destylacji. Spożywa się go w czystej formie, na kieliszki, chociaż wśród turystów największą popularnością cieszą się bazujące na nim drinki, w tym kultowy pisco sour.
• Peruwiańskie wino – nie jest tak popularne, jak chilijskie, a szkoda, bo historycznie to właśnie w Peru powstawały pierwsze południowoamerykańskie winiarnie. My kosztowaliśmy kilku rodzajów marki Intipalka i jesteśmy nimi absolutnie oczarowani. Fenomenalny stosunek jakości do ceny!

Herbata z liści koki

Peruwiańska kawa

Chicha morada

Sok z mango i papai

Inca Kola

Pisco sour

Porady i ciekawostki

Porady praktyczne przed podróżą do Peru

1. Sposoby podróżowania – Peru to wielki kraj, a możliwości przemieszczania po jego niektórych regionach są mocno ograniczone. Loty międzynarodowe odbywają się do Limy, a połączenia krajowe łączą dodatkowo kilka najważniejszych miast kraju. Sieć kolejowa jest bardzo słabo rozwinięta i dostanie się ze stolicy do Cuzco pociągiem nie jest możliwe. Przed wypożyczeniem samochodu zniechęca chaotyczny styl jazdy Peruwiańczyków, stan dróg, utrudniająca skupienie się na drodze choroba wysokościowa, a także po prostu cena wynajmu. Popularnym sposobem poznawania Peru są przejazdy autobusem. W tym sektorze działa wiele firm, proponując różnorodne połączenia – od tych najkorzystniejszych cenowo, po przejazdy luksusowymi autokarami, w których fotele rozkładają się do pozycji leżącej. Bardzo polecamy Peru Hop.
2. Ceny – w Peru widać ogromne zróżnicowanie cen, na przykład jedzenia. W miejscach turystycznych są podobne do polskich, a nierzadko nawet wyższe. Jeśli zależy Ci na znalezieniu tańszych posiłków (i masz na to wystarczająco dużo czasu), warto stołować się w miejscach, w których jedzą lokalsi. W kontekście cen posiłków dobrze wiedzieć, że porcje są często naprawdę ogromne, a restauratorów w ogóle nie dziwi, że zamawia się jedną na dwie osoby.
3. Płatności – w wielu miejscach można płacić kartą, choć oczywiście nie wszędzie. Wypłaty z bankomatów najlepiej dokonywać w tych pod marką BCP. W 2022 roku konkretnie te nie pobierały prowizji.
4. Napiwki – podobnie jak w wielu miejscach na świecie są mile widziane, a ich wysokość standardowo powinna wynosić około 10-15% wartości rachunku.
5. Znajomość języka – to umiejętność bardzo ułatwiająca podróżowanie. W krajach Ameryki Południowej angielski nie jest powszechnie używany, nawet w miejscach turystycznych. Poznanie chociażby podstawowych zwrotów w języku hiszpańskim jest bardzo pomocne.
6. Odpowiednie leki – wspomnieliśmy już o tym wielokrotnie, ale warto powtórzyć: jeśli udajesz się w Andy, zaopatrz się w preparaty na chorobę wysokościową. Podstawowym są liście koki, ale na silniejsze dolegliwości warto mieć specjalistyczne tabletki Acetazolamida lub Crespal Sorojchi Pills, które kupisz na miejscu, w Peru.
7. Szczepienia – o nich też przypominamy ponownie. Więcej na ten temat napisaliśmy naszym artykule o bezpieczeństwie w Peru.

Bezpieczeństwo. Na co uważać w Peru?

Peru jest krajem względnie bezpiecznym. Względnie, bo my czuliśmy się w nim bardzo komfortowo – bardziej niż w wielu odwiedzanych wcześniej miejscach w Ameryki Północnej, Azji, a nawet Europy. Jesteśmy jednak świadomi, że nie w całym kraju i nie zawsze musi być kolorowo. Przypominają o tym głośne walki z przestępczością zorganizowaną (na przykład z producentami narkotyków) czy niedawne, brutalnie tłumione protesty polityczne. Przed podróżą koniecznie śledź zalecenia polskiego MSZ i przeczytaj nasz wspomniany już artykuł o bezpieczeństwie w Peru. Tymczasem poniżej przedstawiamy kilka wybranych zagrożeń.

• Choroba wysokościowa – powszechnie występujący problem wśród turystów odwiedzających Peru. Największym szokiem dla organizmu jest przylot do Cuzco samolotem, ze znacznie niżej położonego obszaru. Najlepszym sposobem na uniknięcie kłopotów z chorobą wysokościową jest prostu odpoczynek w pierwszym dniu pobytu i popijanie herbaty z liści koki. Specjalistyczne leki, korzystanie z hotelowej butli tlenowej czy wreszcie kontakt z lekarzem warto traktować jako ewentualne, kolejne etapy walki z dolegliwościami.
• Uliczne jedzenie – podobnie jak w wielu dalekich krajach świata, także w Peru warto przestrzegać szczególnych zasad higieny, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia problemów żołądkowych. Absolutnie nie wolno pić wody z kranu, a nawet nie używać jej do mycia zębów. Staraj się też unikać świeżych owoców ze skórką, bo używana do ich mycia woda może zawierać bakterie.
  

  Bezpańskie psy

• Bezpańskie psy – jest ich sporo… Nam bezpańskie psy towarzyszyły nawet w trakcie pieszego zejścia z Machu Picchu! Większość z nich nie zwraca uwagi na przechodniów, ale byliśmy świadkami sytuacji, gdy ktoś chciał takiego psa pogłaskać. Wtedy stał się nieco agresywny.
• Przestępczość zorganizowana – niektóre regiony Peru są uważane za bardzo niebezpieczne, między innym ze względu na produkcję narkotyków. Upewnij się, że trasa twojej podróży nie przebiega przez obszary graniczące z Kolumbią. Dodatkowe informacje o miejscach, których warto unikać znajdziesz na stronie polskiego MSZ.
• Trzęsienia ziemi – Peru jest obszarem aktywnym sejsmicznie. Poznając historię peruwiańskich miast często czyta się o destrukcyjnych trzęsieniach ziemi. Występują także dziś.

Charakterystyczne pamiątki

• Czapki i inne ubrania z alpaki – prawdziwy symbol peruwiańskich pamiątek. Wełna z alpaki jest ceniona na całym świecie. Najlepsza gatunkowo, przez co najdroższa, jest wełna z młodej alpaki („baby alpaca”), będąca zarazem popularnym materiałem czapek, szalików i swetrów.
• Instrumenty – jednymi z najpopularniejszych instrumentów w Peru są flety, w tym fletnia pana, słyszana często w tradycyjnych utworach. Bardzo ciekawa jest też gitara charango, której pudło rezonansowe w przeszłości było wytwarzane ze skorupy pancernika.
• Sól – pamiętające Inków saliny w Maras słyną z wydobywanej w nich do dziś soli. W okolicach Cuzco możesz kupić lokalną sól spożywczą, do kąpieli czy będącą dodatkiem do produktów spożywczych, na przykład czekolady.
• Pisco – ten typowo peruwiański trunek jest dostępny w formie „czystej”, ale też w najróżniejszych odmianach smakowych.
• Pamiątki związane z czasami prehiszpańskimi – często ręcznie wykonywane przedmioty, tworzone na wzór tych, których używano setki i tysiące lat temu. My kupiliśmy ceramikę, nawiązującą do wyrobów kultury Moche.

Ciekawostki

• Dania są ogromne – zasada ta nie sprawdzała się zawsze, ale naprawdę często. Dla naszej dwójki zazwyczaj jedno danie do podziału było w pełni wystarczające, a czasem wręcz mieliśmy problem z jego dokończeniem. Przed wejściem do restauracji warto zerknąć na zdjęcia dań w internecie lub rzucić okiem na stoliki obok. Jeśli czas cię nie goni, dobrym pomysłem może okazać się po prostu zamówienie jednej porcji i ewentualne domówienie kolejnego dania.
• Logo Peru – tak. Peru posiada nie tylko flagę, ale też swój logotyp, bardzo powszechnie wykorzystywany. Napis „Peru” z charakterystycznie zaprojektowaną pierwszą literą nie tylko promuje kraj za granicą, ale występuje też na przykład na opakowaniach peruwiańskich produktów i pamiątkach.
• W Rezerwacie Paracas nagrywano film „Nie patrz w górę” –  niezwykły krajobraz Playa Roja w rezerwacie Paracas został pokazany w produkcji Netflixa.
• Alpaki… i różowe delfiny – aż trzy czwarte światowej populacji alpak żyje w Peru! Z kolei w peruwiańskiej Amazonce można spotkać różowe delfiny.

Peruwiańska playlista (Spotify)

Przewodnik po Peru kończymy zestawieniem peruwiańskiej muzyki. Od ludowych utworów przez latynoską muzykę taneczną, aż po peruwiański rock. Mamy nadzieję, że nasza playlista pozwoli ci poznać Peru od jego muzycznej strony, a przy okazji umili planowanie podróży!

Mapa Peru

Jeśli uważasz naszą twórczość za przydatną, korzystasz z niej i chciałbyś się odwdzięczyć, możesz postawić nam wirtualną kawę. Dziękujemy!

Poznaj nasze artykuły:

Amerykańska whiskey – ciekawostki i historia

Przewodnik po Palermo

Wynajem auta w USA

Pokaż więcej

Komentarze

Dodaj komentarz